De boeken van Tony Ross.
Deze prentenboeken hebben die dosis humor waar ik echt van hou. Voor kleuters is het een beetje zoeken naar die humor. Kinderen die de verhalen letterlijk nemen, zullen beduidend minder genieten dan kinderen met een grote dosis humor.
Als ik deze verhalen vertel merk ik ook onmiddellijk het verschil. Sommige kleuters liggen in een deuk, anderen zitten met grote ogen naar het boek te staren.
Waarom dan Tony Ross? Humor in de klas is echt heel belangrijk. Goed lachen en plezier maken, verlicht de sfeer binnen de vaak drukke groep. Een ‘stomme’ verspreking van de juf, een windje (met geurtje) van een kleuter… ga zo maar verder. Zet daar dan nog eens een juf met sarcastische humor bij en je bent uren zoet.
Hoe dan ook. We hadden het over de boeken van Tony Ross.
Zo heb je de boeken van de kleine prinses. Mooie boeken, leuke boeken omtrent belangrijke fases en gebeurtenissen in het leven van je kleuter/peuter.
In mijn klas heb ik er enkelen van, zoals:
‘Ik wil mijn speen’
‘Ik wil lekker vies!’
Daarnaast heeft hij nog heel wat andere zalige boekjes geschreven en geïllustreerd.
‘Niet doen!’ is daar één van. HET boek over neuspeuteren. Geloof me, die prachtige neus is na dat peuteren en graaien niet meer wat ie ooit geweest is…
‘Stenensoep’ is nog zo’n boek.
Een wolf heeft wel zin in een lekker kipje. Maar die kip heeft wel wat hersens in haar kopje en zal dat niet zomaar laten gebeuren. Naast het feit dat de kip de wolf er lekker inluist, is dit boek ook weer doorspekt met hilarisch kleine details die de kinderen er keer op keer weer uitpikken. Zo moet de wolf een klein boompje omhakken. Geen probleem toch? Alleen is die boom belachelijk groot en het bijl belachelijk klein.
Google Tony Ross maar eens om te ontdekken welke andere geweldige prentenboeken hij schreef en illustreerde.
Wanneer je dat doet, zal je ontdekken dat hij ook als illustrator prachtig werk leverde voor andere auteurs.
Dat ontdekte ik bijvoorbeeld toen mijn jongens de boeken van David Walliams begonnen te lezen. In mijn ogen een geweldig grappige acteur (al moet je van dat soort humor houden als volwassene). Blijkbaar ook een succesvol auteur. Zijn verhalen, ondersteund door de illustraties van Tony Ross, zijn geweldig. Het is, zoals ze zeggen, een match made in heaven. In eerste instantie deed deze samenwerking mij denken aan Roald Dahl en Quentin Blake. Qua tekeningen, maar ook qua verhalen. Uiteraard passeerden ook andere boeken van David Walliams de revue hier. En wat bleek? Ook Quentin Blake illustreerde zijn boeken. Als kind las ik echt super graag de boeken van Roald Dahl, dus ik was altijd al zeer benieuwd naar de boeken van David Walliams, al heb ik nog steeds geen tijd gevonden om ze te lezen. De kinderen vonden deze boeken leuk, grappig en vlot om te lezen. Dus zullen we daar toch maar eens in moeten duiken.
De middernachtbende
en
Mr Stink waren hier de toppers.
Toen ik deze blog schreef, ontdekte ik dat David Walliams blijkbaar ook prentenboeken schrijft. Nooit geweten. Zo zie je maar. Wie googelt, die vindt. Weer een hele hoop prentenboeken te ontdekken. Ik ben alvast weer heel erg benieuwd!
Veel leesplezier!
Nanesa 